Het is spannend zo voor de kerst.
Mijn (ons) verlangen naar een plek midden in de natuur, met ruimte en uitzicht wordt aangeraakt door een prachtige monumentale boerderij die voorbij komt.
Opeens was het er en heeft het ons niet meer los gelaten. We zijn druk bezig om ons verlangen nog concreter uit te werken, ook praktisch. Past het? Is het financieel haalbaar? Hoe doen we het met de studio, de kinderen, het sporten?
Een plek waar je kan leven met het ritme van de natuur, met veel licht, om je te verbinden met elkaar en de omgeving, het komt nu echt heel dicht bij. Ik heb het zelfs aangeraakt en gevoeld. Een fijn en passend huis voor ons gezin, voor ons zelf zelf (dit keer niet voor een opdrachtgever).
De wens om anders te leven is enorm groot al komen de (oude) angsten direct om de hoek kijken en zich ermee bemoeien; gaat het wel lukken? Is het wel het juiste moment om de stad deels te verlaten? Is dit de plek waar we kunnen zijn wie we zijn? Willen we dit nieuwe leven onze kinderen meegeven?
Keuzes maken vanuit eigen verlangen. De verbinding tussen hoofd en hart maakt overuren. Het maakt dat de energie binnen in mij weer harder gaat stromen. Fijn om te ondervinden dat ik een keuze heb, dat ik zelf een keuze kan en mag maken.
Het verlangen naar een leven meer in verbinding met de natuur is groot, ik voel het nu nog beter.
Nog 2 dagen en dan weten we of wij de gelukkige en de nieuwe bewoners mogen worden van dit paradijs,
't Ooievaarsnest.
up-date: helaas zijn we overboden en is het nu afwachten of de deze partij er met Brabants Landschap uit gaat komen. Nog niet geheel beslist maar onze kans is niet echt groot. Wordt hopelijk nog positief vervolgt.........
16 april - helaas vandaag definitief gehoord dat we het niet zijn geworden en dat de boerderij naar een ander gaat. Het verlangen blijft dus er zal wel een ander huis op ons pad gaan komen.